MI MUSEO

 Олга Наумовска

С.Македонија

МОЈА МУЗО

За тебе постојам

ти си ми како вода, храна

Низ дрворедот го препознав

твојот лик,на заскитана бајка.

Со див шепот ми пријде

но, во очите твои

љубов извира.

Не, не си ти оној

кој пакост на телово ми направи

Знам само едно

без тебе сум како дрво без корен.

Како ден без светлина

како ноќ без месечина

со магија ме прогони

како муза ме освои...

Со стихови те опсипувам

ко луд ветер коса ти разнесувам

лик ти оцртувам на плочникот

и моето име до него го ставам

Моја Музо!

Што ќе ми е животот без тебе?

што ќе ми е љубовта

сирак оставена

за тебе дишам и за тебе постојам

Моја Музо!

Olga Naumovska

S. Macedonia

MI MUSEO

Por ti existo

eres como el agua para mí, comida

Lo reconocí a través del árbol

tu cara, en un cuento de hadas envuelto.

Se acercó a mí con un susurro salvaje

sino en tus ojos

el amor ha brotado.

No, no eres el elegido

lo que el desastre hizo a mi cuerpo

Sólo sé una cosa

sin ti soy como un árbol sin raíces.

Como un día sin luz

como una noche sin la luna

atormentarme con magia

cómo una musa me conquistó...

Te maldigo con letras

como un viento loco soplo tu cabello

Dibujo tu personaje en el pavimento

y puse mi nombre al lado

¡Museo mío!

¿Qué sería de mi vida sin ti?

que sera mi amor

el huérfano ha sido dejado atrás

por ti respiro y por ti existo

¡Museo mío!