miércoles, 29 de diciembre de 2021

MI MUSEO

 Олга Наумовска

С.Македонија
МОЈА МУЗО
За тебе постојам
ти си ми како вода, храна
Низ дрворедот го препознав
твојот лик,на заскитана бајка.
Со див шепот ми пријде
но, во очите твои
љубов извира.
Не, не си ти оној
кој пакост на телово ми направи
Знам само едно
без тебе сум како дрво без корен.
Како ден без светлина
како ноќ без месечина
со магија ме прогони
како муза ме освои...
Со стихови те опсипувам
ко луд ветер коса ти разнесувам
лик ти оцртувам на плочникот
и моето име до него го ставам
Моја Музо!
Што ќе ми е животот без тебе?
што ќе ми е љубовта
сирак оставена
за тебе дишам и за тебе постојам
Моја Музо!
Olga Naumovska
S. Macedonia
MI MUSEO
Por ti existo
eres como el agua para mí, comida
Lo reconocí a través del árbol
tu cara, en un cuento de hadas envuelto.
Se acercó a mí con un susurro salvaje
sino en tus ojos
el amor ha brotado.
No, no eres el elegido
lo que el desastre hizo a mi cuerpo
Sólo sé una cosa
sin ti soy como un árbol sin raíces.
Como un día sin luz
como una noche sin la luna
atormentarme con magia
cómo una musa me conquistó...
Te maldigo con letras
como un viento loco soplo tu cabello
Dibujo tu personaje en el pavimento
y puse mi nombre al lado
¡Museo mío!
¿Qué sería de mi vida sin ti?
que sera mi amor
el huérfano ha sido dejado atrás
por ti respiro y por ti existo
¡Museo mío!

No hay comentarios:

Publicar un comentario

TITULO :SOMOS POETAS DE LUZ