sábado, 26 de septiembre de 2020

SOLO TU


 SOLO TU (Maria Regueira López)


Sólo sé que en las noches
cuando me dispongo a dormir
pienso cómo se duermen
tus besos en los míos…
cómo los árboles enlazan sus ramas
a sus troncos,
así mis brazos a tu tórax…
Como el viento se mezcla con la lluvia
y se cuela entre las hojas…
Como el barro que las manos le dan forma.

Tú, alfarero de mi vida,
Ven… dale forma a mi cuerpo,
que tus manos lo conviertan en escultura,
para que el sol las seque
y la luna les ponga su brillo,
sólo así será un monumento completo.

DERECHOS RESERVADOS POR EL AUTOR 

Si me ves llorar

 

Si me ves llorar triste y abatida ,
dame un abrazo,
que mi alma añora
mi corazón implora
Mi corazón sufriendo está
lo invadió la melancolía
se apoderó de el hacienlo sufrir
cada día
me preguntó porqué lloras y te invade la nostalgia
tal ves es por lo que está pasando
de hoy en día un virus que cada día apaga vidas .
Esta tristeza no me deja
no puedo sonreír ,
si ay tantos enfermos de covid
ya nada es igual ,
la vida se nos va , vivimos con temor
estamos en oración
pidiendo a Dios no enfermar
de ese virus maldito que a provocado tanta discordia
tristeza y soledad
si me ves llorar dame
un fuerte abrazo ,
ya no puedo más mi corazón
sufre llora,
lo atrapó la melancolía
la nostalgia lo invade día a día
26/09/2020
Título
si me ves llorar
Autora
María Del Carmen Rosales Avila
Pais ____Mexico
Guadalajara _____Jalisco
MA . CARMEN . R . A

te soñe

LE VOLVÍ AMAR

 


LE VOLVÍ AMAR
La conciencia desapareció
el mismo instante
que deseaba olvidar que existías,
un miedo heló mis sentidos
ya nada podía ocultar.
Tu mirada fue más fuerte
que mis palabras,
que mis sentidos,
desprovistos de fortaleza,
entonces olvidé
que tenía una amnesia
hace mucho tiempo,
y te volví amar.
Blanca Palacios Arévalo
Poeta ecuatoriana. 

Lo deseo por eso


 Посакувам

Го зачекорив во него,
придружниот строев чекор
да не ме одмине,
без бројки чекорев ненаситно.
Завивајќи од дишење,
потклекна коленото
од влечењето на нозете,
се почувствував понуден
да истраам.
Постелката од патот
изоден по години
се претвори во виор
од ветрови што ме понесуваат,
ја рушат тежината на телото,
што ја изделка патеката.
И по сѐ да не се падови,
ме престрои во брзина на старост.
Чедност, радост, младост...,
сѐ присвои, барањата,
сведочењата, добрината запусте,
се издвои и испи во тагата,
на каменот од проодност.
Затворајќи ја и последната врата
зад себе да не ја пробијам.
Не сум веќе поканет,
не ме запрашува зажилави
и не ме пречекува, си поигра. 
Lo deseo por eso
Me metí en ello,
Acompañando el paso escarpado
No me pases de largo,
sin números caminé insaciable.
Aullando respirar,
La rodilla sucumbió
de arrastrar tus pies,
Me sentí ofrecido
para perseverar.
El cartel de la carretera
Lo siento por años
convertido en un torbellino
de los vientos que me llevan,
demolen el peso del cuerpo,
Eso cortó la pista.
Y no ser bajones después de todo,
Me llevó a la velocidad de la vejez.
Honor, alegría, juventud...,
todo lo apropiado, los requisitos,
testimonios, la bondad es desolada,
Se destacó y bebió en sus penas,
Sobre la piedra del paso.
Cerrando la última puerta también
detrás de mí para no superarlo.
Ya no estoy invitado,
No me pidas la vida
Y no me da la bienvenida, jugó
Suzana Suzi Kristina Đoruševska

LEJANA INTIMIDAD


 LEJANA INTIMIDAD

En la lontananza vivo sin verte,
sola presente en el pensamiento
alucinante,
llamaradas voraces queman
inclementes,
suspiros de sueños inquietos
en el deseo de sentirte
dúctil y sensible,
sonámbulos sueños
con los ojos cerrados
en los secretos del silencio
de un tormento fantasioso,
esperando desesperado.
Lejana intimidad
de un fortuito soñar enajenado.
Rivera Angel
Derechos de autor
Puerto Rico

Esta noche esta noche


 NOĆAS


Noćas bih mogla pisati

samo o tebi,

dugo , nježno i bez prestanka,

bez razloga,

bez miga,

bez kajanja.

Jednostavno

kao moje srce

bez programa,

bez shema,

bez kombinacija.

jer to si ti,

jasan ,

nježan

i nedorečen,

ali kao da poznajem sve u tebi

i oko tebe,

kao da pripadam oduvijek

u te ruke,

oči,

zagrljaj.

Noćas bih mogla pisati

samo o tebi

i rukama

dotaknuti zvijezde

jer dao si mi svoj sjaj.

@ JASNA GUGIĆ
CROATIA


Esta noche esta noche
Podría escribir esta noche
Solo sobre ti,
Largo, suave y sin parar,
Por ninguna razón,
Sin un momento,
Sin arrepentimiento.
Simple simple y sencillo
Así como mi corazón
No hay programa,
No hay esquema,
Sin combinaciones.
Porque ese eres tú,
Despejado,
Gentil, Gentle
Y un,
Pero es como si supiera todo en ti
Y a tu alrededor,
Como si perteneciera para siempre
En esas manos,
Ojos, ojos,
Un abrazo.
Podría escribir esta noche
Solo sobre ti
Y con las manos
Toca las estrellas
Porque me diste tu brillo.
@ jasna gugić
Croacia

49. Tú en mi camino