ЗАСТАНИ ЗА МИГ

 ЗАСТАНИ ЗА МИГ

Гранко на расцепот во денот што ми се подаваш

од лелеавоста на сината моја убавина

на небото закрили ме в пазува да ми се вратат

солзата и душата.

Барав да ми се позлати нејзината насмевка

со љубов како некогаш, да ми се врати жарот на

младоста, да ми ги залечи раните, да ми се надлакти

денот на раме и да понуди дар од тебе. Се сеќавам

на живот со љубов, со разум, на мудрецот

прикраден од поројот на надојдената река, кој со

мамка се шуткаше и чекаше да те улови, да те

навлече на љубов и посакуваше да те улови во

окови на љубов и да остави да ми се забавуваш со

срцето кое се топи од твојата убавина...

Моја рано, сакам да ми се подадеш и да ме

наградиш како среќник кој се двоуми и не знае што

сè си засенува во мечтите, кој сака да му се

заколнеш, сака да му ветиш, да се жртвуваш, да

биде слепец затрчан по тебе, по тебе моја рано

непреболена...

Suzana Suzi Kristina Đoruševska

LEVÁNTATE POR UN MIG

Granko en la división en el día que me das

de la wowness of the blue mi belleza

en el cielo, esconderme en la cara para volver a mí

La lágrima y el alma.

Estaba buscando su sonrisa para ser enchapado

con amor como siempre, que me devuelvan las brasas

juventud, sana mis heridas, regocija

el día en el hombro y ofrecer un regalo tuyo. Me acuerdo de eso

de la vida con amor, con razón, del hombre sabio

Escurriéndose del torrente del río inundado, que con

el cebo estaba revuelto y esperando para atraparte, para conseguirte

Él dibujó en el amor y deseó haberte atrapado en

grilletes de amor y dejar para divertirse conmigo

el corazón que se derrite de tu belleza...

Mi madrugada, quiero que me lleves y me lleves

te recompensa como una persona afortunada que es indeciso y no sabe qué

todo se está sombreando en los soñadores, quien quiere a él

Juro, que quiere que le prometas, que te sacrificarás a ti mismo, a

ser un ciego corriendo detrás de ti mi temprano

sin promesas...

Suzana Suzi Kristina Đorusevska