~SI NO EXISTIERA,TE VOY A INVENTAR ~
- ¿Quién eres tú?
- ¿De dónde vino?
- ¿Por qué solo pienso en ti?
Desde el momento en que te conocí,
Te atrapé en mi corazón.
¿Me pregunto?
¿Este mundo consiste en un solo personaje? Sólo a ti te admiro,
todo a mi alrededor.
Una tranquila noche de otoño...
Sentado solo en la habitación,
y veo tu cara a mi alrededor.
Tu voz suena en mis oídos.
Aquí están, la vergüenza,
el día es mediodía ya está aquí.
Sol, luz, y me quedé despierto
para soñar contigo.
En mi cabeza todo lo que vivimos juntos permanece.
Una noche con incontables bellezas.
Despiértame, con tu voz.
¡Apenas puedo respirar...!
De pie en la ventana recta,
esperando escuchar su voz.
Bebo mi café de la mañana sorbo tras sorbo, crees que el café lo ha perdido
su fragancia y sabor.
Cada sorbo es endulzado por tus besos.
Ese olor distintivo a café,
No puedo sentirlo más.
Tu aroma se extiende por toda la habitación.
Estoy tratando de sacar tu cara del pensamiento.
No me des dolor.
Duele, cada segundo sin ti.
¡Pero no.....!
Todo lo que veo en el horizonte frente a mí,
todo lo que está a mi alrededor,
solo te reflejan. (.....? )
El sol con sus rayos de sol rociados por todas partes me da calor.
El calor me da sentimientos y pensamientos,
como cuando tus manos me acarician,
por todo el cuerpo.
La lluvia gota a gota cae de las nubes de la tierra,
me da vida.
Así como tus besos jugosos,
quien derrite mis labios,
devolverte incontables besos.
¿Cuántos jardineros altos y lujosos con varias hojas hay a mi alrededor...?
Crees que he brotado en el jardín del paraíso.
Y veo temblar las hojas del viento silencioso.
Me miro a mí mismo en mi cuerpo,
mi corazón creo que más destellos que todas las hojas de las ramas,
cuando pienso en ti.
Ah...
Quiero decir, creo que sin parar.
Mi vida se ha convertido en un mundo de perfección.
Creo...
Crees que me desmoronaré de los pensamientos,
como estas hojas de otoño arrancando las ramas.
Así es como pienso,
cuántas horas más faltan,
¿Aterrizar en tus brazos?
Así me derrumbaré en tus brazos.
Cómo una hoja se quita una rama,
yo por tu amor.
Es un otoño maravilloso.
Las mañanas ya no son las mismas,
que maravilloso es todo,
perfecto, impecable, cumplido...
¿Mmmm.....?
Siento que el olor me embriaga
en el aire.
El ritmo de los latidos cambió en el corazón.
Por el pasillo escuché tus pasos,
mientras te mueves a la puerta principal.
¿Estoy soñando?
.... Oí el sonido de la campana,
Miré en secreto, con un ojo.
Sí, ese eras tú.
Mi "PRÍNCIPE"
Estaba deseando que aparecieras.
En el día antes del atardecer,
me hiciste otra noche hermosa en tus brazos.
Sí, mi querida.
Tú (..... ¿? ) quien revivió mis sentidos en mí.
- ¡Amor!
- ¡Pasión!
- ¡Ternura!
Para sentir el olor de la vida,
en el cuerpo de una mujer.
Autor:
Biljana Gjorevska
АКО НЕ ПОСТОЕШЕ,
ЌЕ ТЕ ИЗМИСЛЕВ ~- Кој си ти ?
- Од каде се појави ?
- Зошто мислам само на тебе ?
Од моментот кога за прв пат те сретнав,
јас те заробив во моето срце.
Се прашувам ?
Зарем светов се состои само од еден лик ? Само тебе те гледам,
насекаде околу мене.
Тивка есенска ноќ....
Сама седам во собата,
а твојот лик го гледам наоколу мене.
Твојот глас ми одзвонува во ушите.
Ете се зазори,
ден е пладне веќе дојде.
Сонце, светлина, а јас будна останав
да те сонувам тебе.
Во мојата глава остана се што доживеавме заедно.
Ноќ со безброј убавини.
Разбиди ме, со твојот глас.
Едвај дишам...!
Стојам на прозорец исправено,
чекам да го слушнам глас.
Го пијам утринското кафе голтка по голтка, чиниш кафето го изгубило
својот мирис и вкус.
Секоја голтка е засладени со твоите бакнежи.
Тој карактеристичен мирис на кафе,
не го чуствувам повеќе.
Твојот мирис се шири во целата просторија.
Се трудам да го тргнам ликот твој од мислата.
Да не ми задава болка.
Ме боли, секоја секунда без тебе.
Но, не.....!
Се што гледам во хоризонтот пред мене,
се што е околу мене,
те отсликуват само тебе. (.....?)
Сонцето со своите сончеви зраци распослани на сите страни ми даваат топлина.
Топлината ми дава чуство и мисла,
како кога ме милуваат твоите раце,
по целото тело.
Дождот кој капка по капка паѓа од облаците на земјата,
ми дава живот.
Исто како твоите сочни бакнежи,
кој ми ги топат усните,
возвраќаќи си безброј бакнежи.
Колку многу високи раскошни садници со разновидни листопадни дрва има наоколу мене...?
Мислиш во рајска градина сум никнала.
А јас ги гледам како листовите треперат од тивкиот ветер.
Се погледнувам во моето тело,
моето срце мислам повеќе трепери и од сите листови на гранките,
кога мислам на тебе.
Ах...
Мислам,мислам јас без престан.
Животов ми се претвори во свет на совршенство.
Мислам .....
Мислиш ќе се распаднам од мисли,
како овие есенски листови што се откинуваат од гранките.
Така јас мислам,
уште колку часови треба да поминат,
за да слетам во твоите прегратки ?
Ете така јас во твоите раце ке се распаднам.
Како откине лист од гранка,
јас за твојата љубов.
Чудесна е оваа есен.
Утрата веќе не се исти,
колку е се прекрасно,
совршено, беспрекорно, исполнето...
Ммммм.....?
Чуствувам како да ме опива мирисот
во воздухов.
Во срцево се промени ритамот на отчукување.
Низ ходникот ги наслушнав твоите чекори,
додека се движиш до влезната врата.
Сонувам ли ?
....го слушнав звукот на звоното,
крадешкум погледнав, со едното око.
Да, тоа беше ти.
Мојот ,, ПРИНЦ "
Со нетрпение те очекував да се појавиш.
Во денот пред зајдисонце,
ми ја разубави уште една ноќ во твоите прегратки.
Да, најмил мој.
Ти ( .....?) кој ми ги оживеа сетилата во мене.
- Љубов !
- Страст !
- Нежност !
Да го почуствувам мирисот на животот,
во телото на жена.
Автор:
Билјана Ѓоревска
(25-10-2020)
СИТЕ АВТОРСКИ ПРАВА СЕ ЗАШТИТЕНИ !
No hay comentarios:
Publicar un comentario