Олга Наумовска
Македонија
05.10.2022год.
СРЦЕ ЖЕЛНО ЗА ЉУБОВ
Ветров вез се плетеше
со жиците на мракот
Врз влажен асфалт,
распарчено здолниште...
Љубовта од окото кон срцето
се мезеше со радост од совршеност...
Непрекинат синџир
на незавршена приказна
заробен во стапица на разгорена љубов.
Копнеам да го допрам
дното на приказната,
да го видам млечниот квадрат и силуета
со подадени раце кон мене.
Љубовта нема да умре,
јас ќе ја посадам во саксија
и ќе ја полевам...
Невремето ќе ја изгуби силата
Невремето не ни може ништо
Во твоите смарагдно-зелени очи
потсеќам на замок
во кој лесно ќе се засолниш.
Корени испуштени длабоко
на островот на срцето
во виножитото на мислата
исткаена со занимливости.
Во желбата за ново утро
кое се капе во
сончевина и мирис од лаванда...
Ќе ја стопам безобличната далечина,
на вистината,
ќе ѝ дадам форма и големина,
на семето ќе му дадам име
но, кога ќе созрее плодот,
ќе му дадам душа...
Белите гриви на ветровите
како опашести ѕвезди
ќе ги носат до мене
твоите бакнежи...
Јас сум сонувач на
едно ново време
со непознати димензии
време , кога облакот ги зоба ѕвездите утешно
време, на срце желно за љубов
како пресушена земја за дожд.
Olga NaumovskaMacedonia05.10.2022UN CORAZÓN DESEANDO DE AMORBordado de viento fue tejidoEn el asfalto mojado,la falda rasgada...Amor de los ojos al corazónella estaba deleitando con la alegría de la perfección...Una cadena interminablea la historia inconclusaatrapado en una trampa de amor ardiente.Se me antoja tocarloel fondo de la historia,dejame ver el cuadrado lácteo y la siluetacon sus manos extendidas hacia mí.El amor no morirá,Lo plantaré en una ollay lo derramaré...La tormenta está a punto de perder su poderLa tormenta no nos puede hacer nadaEn tus ojos verdes esmeraldame recuerda a un castilloen el que te puedes esconder fácilmente.Las raíces corren profundoen la isla del corazónen el arco iris del pensamientotejido con cosas interesantes.En el deseo de una nueva mañanaen cual se está bañandoel sol y el aroma de lavanda...Voy a derretir la sosa distancia,de la verdad,le daré forma y tamaño,Voy a nombrar la semillapero cuando el fruto madura,Voy a darle mi alma...La blanca melena de los vientoscomo las estrellas con una colaellos me los traerántus besos...Soy un soñador deun nuevo tiempocon las dimensiones de lo desconocidotiempo, cuando la nube burla a las estrellas cómodamentetiempo, de un corazón ansioso por amorcomo una tierra seca para la lluvia.
No hay comentarios:
Publicar un comentario