EXISTO SOLO PARA TI 
Existo....
Sí, finalmente estoy viviendo.
Vivo en un mundo de magia.
Me pregunto...
¿Dónde estuvo el guión todos estos años?
Ansío amor, y tú eres la fuente del amor.
Amor tan brillantemente puro.
Desde nuestro amor el arco iris se estira.
Estoy a tu altura,
como un bebe me tienes en
tus manos.
y veo tu cara,
esos hermosos ojos tuyos,
lleno de amor sincero me magepsaa.
Mírame.
Del pelo de la cabeza,
bien en todo el cuerpo,
hasta los dedos de los pies, estoy temblando.
Un volcán de emoción, pasión, amor....
El poder del amor dentro de ti es irremplazable.
¿Son mágicas tus dos manos?
Con un solo toque tuyo,
una avalancha de amor se desbordó.
Mi cuerpo no puede soportarlo,
Ponte sobre tu pecho.
Lo escuche por primera vez
el latido de tu corazón.
El sonido era como una orquesta sinfónica.
Alcé mis ojos en tu rostro,
se dibujó una suave sonrisa y una cálida mirada,
dirigido por tus ojos.
Te invité a salir,
como un niño pequeño
que reconoce las cosas.
Sientes lo que está pasando con
¿Nuestros corazones?
Querías guardar silencio en secreto,
para mantener la vanidad masculina dentro de ti.
Pues me habló en silencio.
- "Dime, ¿mi corazón está latiendo bien"
Yo respondí:
- ¡SÍ!
En ese momento pensé.
Oh, si pudieras escuchar con
Mis oídos.
Pensarás, música compuesta
de Mozart está en el ritmo de
tu corazón.
Te miré.
Tu mirada te ha traicionado.
¡Cállate...!
Ambos sentimos lo mismo.
Tus palabras silenciosas,
quien sale de esos labios miel,
mientras esté en tus brazos,
en mi alma se escucharon con tanta fuerza.
Me refiero a que un rayo cae desde todos lados.
Escuché tus palabras silenciosas tan fuertes.
Como si hubiera un anuncio en tus manos mientras hablabas conmigo.
¿Qué nos está pasando?
Si no es amor puro y sincero,
¿Sería ella tan romántica,
¿Sin límites de disfrute?
Tus ojos estarán abiertos,
el alma fría y vacía.
Lo sabía, sabía que duraría para siempre.
¡Y tú...!
Tú, mientras me acariciabas y me decías infinidad de palabras bonitas.
Mi cabeza en tu pecho la mantuvo,
con los ojos cerrados me besó,
me acariciaste por mis cabellos y me mantuviste mimosa a tu lado.
Tú mi amor, sentiste lo mismo.
Mi corazón me hablaba así.
Las cosas más bellas se sienten con los ojos cerrados.
Qué valiente tienes en ti,
una montaña para moverse.
La noche fue tan suave y dulce.
No, no me hagas borracho de amor,
No podré estar sobrio.
¿Por qué...?
Por qué, no se detuvo el tiempo,
¿Mientras estamos juntos?
No importa lo lejos que estés a mi lado,
Pensando para mí mismo como si hubiera pasado un minuto.
Mi amor, nuestras dos copas
se paran en la mesa,
donde bebimos vino aún no está lavado.
¡No...!
No los voy a lavar,
Veo tus huellas en ellos
de los dedos.
Me recuerdan a las tostadas
en honor a nuestro amor.
y que la cama se ponga arrugada,
así que me voy a acostar en el lado
en el que me acariciaste.
Y el suelo se mantendrá así,
No lo voy a borrar.
Veré tus huellas por donde caminaste.
Tengo todas las ventanas cerradas.
Solo tu aroma para propagarse
en estas cuatro paredes.
Así encontraré paz y tranquilidad en mi alma.
Nena, por favor, perdóname.
Voy a dejar esta cara sin lavar,
Tampoco voy a lavar este cuerpo.
El pelo se quedará sin peinar.
La ropa está arrugada.
Usted llenó mi corazón y mi alma
con incontables bellezas.
Yo en todo ese espacio disperso,
donde quiera que mire alrededor,
Me recuerda a ti, a nosotros.
Todo lo demás no importa.
Lograste, triunfaste lo que era imposible.
Una piedra, lo convirtió en un DIAMANTE.
Autor:
( 27-10-:2020)
¡TODOS LOS DERECHOS DE AUTOR ESTÁN PROTEGIDOS!
~ ПОСТОЈАМ САМО ЗА ТЕБЕ ~Постојам....
Да, конечно живеам.
Живеам во светот на волшебното.
Се прашувам ....
Каде ли беше скрин сите овие години ?
Јас желна за љубов, а ти извор на љубовта.
Толку блескаво чиста љубов.
Од нашата љубов виножито се протега.
До тебе сум,
како бебе ме имаш во
твоите раце.
А јас го гледам твојот лик,
тие твои убави очи,
полни со искрена љубов ме магепсаа.
Погледни ме.
Од косата на главата,
па по целото тело,
до ноктите на нозете, треперам.
Вулкан од возбуда, страст, љубов....
Моќта на љубовта во тебе е незаменлива.
Волшебни ли се твоите две раце ?
Со само еден твој допир,
лавина од љубов се излеа.
Моето тело не издржа,
се спушти на твоите гради.
За прв пат го слушав
ритамот на твоето срце.
Звукот беше како симфониски оркестар.
Го подигнав погледот кон твојот лик,
беше нацртана една милна насмевка и топол нежен поглед,
упатен од твоите очи.
Те запрашав,
како мало дете
кое ги распознава работите.
Чуствуваш ли што се случува со
нашите срца ?
Потајно сакаше да премолчиш,
да ја заджиш во себе машката суета.
Па тивко ми проговори.
- ,,Кажи ми, убаво ли чука моето срце"
Одговорив :
- ДА !
Во тој момент си помислив.
Ех, кога би можел да слушнеш со
моите уши.
Ќе помислиш, компонирана музика
од Моцарт е во ритамот на
твоето срце.
Те погледнав.
Твојот поглед те издаде.
Молчи...!
Истото го чуствуваме и двајцата.
Твоите тивки зборови,
кој излегуваат од тие усни медени,
додека сум во твоите прегратки,
во мојата душа се слушаа толку силно.
Мислам молња татниа од сите страни.
Толку гласно ги слушав твоите тивки зборови.
Како да имаше разглас во твоите раце, додека ми зборуваше.
Што се случува со нас ?
Ако не е чиста и искрена љубов,
зарем би била толку романтична,
без граници на уживање ?
Твоите очи ќе бидат отворени,
душата ладна и празна.
Знаев, знаев дека ќе трае вечно.
А ти...!
Ти, додека ме милуваше и безброј убави зборови ми зборуваше.
Мојата глава на твоите гради ја чуваше,
со затворени очи ме бакнуваше,
по коса ме галеше и милно до тебе ме чуваше.
Ти љубов мојата, истото го чуствуваше.
Срцето мое така ми зборуваше.
Најубавите нешта се чуствуваат со затворени очи.
Колку храбарост имаш во тебе,
планина да поместиш.
Ноќта беше толку нежен и мил.
Не, не ме опивај со љубов,
нема да неможам да се отрезнам.
Зошто...?
Зошто, не запре времето,
додека сме заедно ?
Колку и да си покрај мене,
се си мислам како да е една минута.
Љубов моја, нашите две чаши
стојат на масата,
каде што пиевме вино се уште не измиени.
Не...!
Нема да ги измијам,
на нив ги гледам твоите отисоци
од прстите.
Ме потсетуваат на наздравувањето
во чест на нашата љубов.
И постелата нека стои изгужвана,
така ќе легнам на страната
на која ме милуваше.
И подот ќе стои така,
нема да го бришам.
Ќе ги гледам твоите отпечатоци од стопалата, каде што чекореше.
Ги затворив сите прозорци.
Само твојот мирис да се шири
во овие четири ѕидови.
Така ќе најдам мир и спокој во душава.
Душо, прости ми.
Лицево ќе го оставам не измиено,
И телово нема да го измијам.
Косата ќе остани нечешлана.
Облекава изгужвана.
Ти ми го наполни срцево и душава
со безброј убавини.
Јас во целиот тој расфрлан простор,
каде и да погледнам наоколу,
се ме потсетува на тебе, на нас.
Се друго не е битно.
Ти успеа, успеа тоа што беше невозможно.
Еден камен, го претвори во ДИЈАМАНТ.
Автор:
Билјана Ѓоревска
No hay comentarios:
Publicar un comentario